Door Roeska (D3)
Zaterdag 30 april was de dag waarvan D3 (tot op de laatste speeldag niet) wist dat die komen gaat. En voorlopig niet zal worden vergeten! Na goed uitgeslapen te zijn, trokken de strijdkrachten naar het lieflijke Oudewater. Bij de Noort Syde aangekomen kon iedereen de spanning al voelen. Hier zou uitgemaakt worden wie volgend jaar 1e klasse zou gaan spelen. Hier zou de grande finale voor het sterrenteam van Remco zich afspelen. Hier moest er alles op alles gezet worden.
Maar niet voordat er een uitgebreide analyse werd gemaakt van de dames van Bevoc (potentieel degradant) en Tovo (de andere nummer 2 van de 2e klasse). Het was al snel duidelijk; de middens van Bevoc zouden niet aangespeeld moeten kunnen worden, scoren kan op de lijnen. Bevoc walste over Tovo heen in de eerste set, maar de dames van Tovo streden in de tweede set met alles wat ze konden, maar trokken helaas net niet aan het langste eind. Dat betekende twee dingen voor ons: 1) We moeten winnen van Bevoc en 2) er is hoop, want als Tovo zo lang gelijk op kan spelen met Bevoc in de tweede set, dan kunnen wij dat zeker ook! Wedstrijdvoorbereiding ten top: eierkoeken, bananen, water en tijger/warmte balsem en Majella is er klaar voor!
De supporters zaten op de tribune, trouwe vaste supporter Reijer bespeelde de trommel en op de bank zongen de hoogzwangere teamies. Ruim 10 minuten en 25 punten voor Bevoc later, was het tijd voor de tweede set. Dankzij de pep-talk van Remco en Petra ging er een knopje om en opeens kon Dames 3 weer volleyballen. Veel opge-eiste en perfect gebrachtte passes van libero Franka zorgden voor een rustige basis voor beide spellies en er werd aangevallen. Prachtige ballen werden langs de lijn geslagen door Ivette, Maresa sloeg ze juist extra cross. Diagonaal Marjolein kon met haar lengte veel ballen verdedigen die anders in dat hoekje achterin dreigden te vallen. Middens Miranda en Lisa maakten Bevoc gek door te blokken en afwisselend heel hard te slaan en te prikken. De bank en de tribune schreeuwden, trommelden en zongen de longen uit het lijf en het was spannend tot het einde. En dat het spannend was, viel ondergetekende op toen er bij 22-22 een netfout werd afgeloten van onze spelverdeler. Normaal zo kalm en bijna nonchalant, maar nu werd er toch even een potje gescholden in het Spaans… En toen! Wat een ontlading toen het 25-23 werd voor onze dames in het blauw!
Met diezelfde flow, dezelfde opdracht (lol maken, volleyballen, gewoon aanvallen langs die lijn en alles van de vloer halen) en dezelfde opstelling werd begonnen aan de derde set. Misschien was Bevoc moe, misschien hadden ze de hoop opgegeven, dat zullen we nooit weten. Feit is dat bij de wisseling van de kant onze meiden met 8-4 voor stonden en uiteindelijk met 14-8 genoeg match-punten had om het schijnbaar rustig af te maken! Er werd gedanst alsof de P/D al binnen was!
Maar er moest nog met volle kracht gebald worden tegen Tovo. Deze dames hadden inmiddels een wedstrijd rust gehad en weer hoop gekregen omdat wij van Bevoc hadden gewonnen. Een compleet andere wedstrijd was dit! Het tempo lag lager, er kwamen weer gekke eerste en tweede balletjes over het net. Daar waar je bij Bevoc kon scoren langs te lijn, moest je bij Tovo de bal echt (op de klassieke) mid-mid positie plaatsten. Dat dames 3 goed te vergelijken is met een diesel-treintje bleek ook deze wedstrijd weer. De eerste set is nodig om te ontdekken wat werkt en om op gang te komen. De tweede set was volleyballen zoals we dat gewend zijn. Arianne, weer helemaal geheeld van de zweepslag, passde en scoorde als een echte passer-loper. Petra, weer vertrouwd op diagonaal, prikte een prachtige pass van Mariona, hup zo het gat in van Tovo! En op 24-8 (bitterballen van de coach, want onder de 10 gehouden) sloeg de midden van Tovo de bal keihard uit en kwam de realisatie: DAMES 3 SPEELT VOLGEND JAAR 1E KLASSE! BAM BAM BAM!
Natuurlijk werd dit gevierd met champagne onder de douche en bier en frietjes in de kantine! En met de aanwezige supporters; Ilonka, Sonja, Coen, Iris, Loes, Peter, Lonneke, Linda, Charlotte, Wijnand, Reijer, Tom, Jeroen en Mandy BEDANKT!